Jean-Luc Godard 1968'de anlatıya son verdiğini ilan etti. Ona göre anlatı, seyirciler için ideolojik bir tuzaktan başka bir şey değildi, sonraki kariyeri de, görüntülerin radikal bir şekilde yan yana getirilmesi uğruna anlatının terk edilmesinin bir kroniği olmuştur, ancak Hollywood’un, hevesli seyircileri, bakışa ideolojik ihanetinin tuzağına çekmek için kullandığı fantazmatik anlatı mutlaka ideolojik değildir. Fantazmatik anlatı sinemanın politik savaş alanıdır.

Ozan K. Dil Öyleyse duymak gerekmektedir ve bir ses virolojisi fikrinin kulağı savunması gibi, imajların da onları retinal olanı daima...

Kayıp Şahıslar Albümü'nün, Çöl Masalları'nın yazarı; Yol Kenarı'nın, Ben O Değilim'in, Kerr'in yönetmeni Tayfun Pirselimoğlu ile edebiyat, sinema, resim ve fotoğraf üzerine, yolu Platon'dan, Nietzsche'den, Godard'dan geçen bir Punctum Dergi söyleşisi.

Fredric Jameson O olsa olsa Sinema'nın ta kendisiydi; tam ortadan kayboldu derken yeniden keşfedilen sinemaydı. Sinema gerçekten...

Nihat Nuyan Çözüm arayan değil, sonuca ulaşmak adına hamleler yapan değil, konumu pozisyonel olarak çaresiz bırakan bir imajlar...

Salih Alp Gökçek Sinemasında dışarılanmış, ifade sorunları yaşayan karakterleri görmeye alışkın olduğumuz Paul Thomas Anderson’ın...